این روزها چیزی باقی نمانده است. و من همین جای همیشگی. حسرت روزهایی را که تو و باران مهمان زندگی ام بودید. هر چیزی را هم که از یاد ببرم. تو تا ابد خواهی ماند. شباهت تو و باران در این است. که زمان آمدنتان معلوم نیست. هر روز و هر ساعت را باید منتظر آمدنتان ماند. ولی تو اگر دیر کنی. نمیدانم چه بر سر من می آید. نمیدانم چه بر سر درخت کنار پنجره می آید. اگر یکی از همین روزها نیایی. و باران مهربانیت نبارد بر من.

ادعا نمی کنیم که بهترینیم اما خرسندیم که بهترین ها ما را برگزیده اند. از لپ هام گرفت تا گل بندازه.